Meh-ru Kelimesinin Anlamı Nedir?

"Meh-ru" kelimesi, Farsça kökenli olup iki kelimenin birleşiminden oluşur: "Meh" ve "Ru." "Meh" kelimesi Farsçada "ay" anlamına gelirken, "Ru" kelimesi "yüz" anlamındadır. Dolayısıyla "Meh-ru", "ay yüzlü" anlamına gelir ve özellikle sevgilinin yüzünün güzelliğini betimlemek için kullanılır. Eski edebi eserlerde sevgiliye atfedilen övgü dolu ifadelerden biridir ve sevgilinin yüzünün ay gibi parlak, güzel ve aydınlık olduğunu ifade eder.

Meh-ru Kelimesinin Kökeni ve Kullanımı

Farsça "Meh" (ay) ve "Ru" (yüz) kelimelerinin birleşiminden oluşan bu ifade, klasik şiirlerde ve Divan edebiyatında sıkça karşımıza çıkar. Sevgiliye duyulan derin aşkın ve onun eşsiz güzelliğinin anlatılmasında kullanılan bu terim, özellikle mecazi anlamda "ay gibi güzel yüz" anlamında tercih edilir. Aşk şiirlerinde sevgilinin güzelliğini övmek için kullanılan "meh-ru," ideal güzellik anlayışını temsil eder.

Meh-ru Kelimesinin Cümle İçinde Doğru Kullanımı

Bir cümlede bu kelimeyi kullanmak gerekirse: “Şair, meh-ru sevgilisinin yüzünü ayın parlaklığıyla kıyaslayarak ona olan aşkını dile getirdi.” Bu cümlede "meh-ru" ifadesi, sevgilinin ay kadar güzel yüzü anlamında kullanılmıştır ve şairin sevgiliye duyduğu hayranlığı gösterir.